Aanmoedigingsprijs kort verhaal jeugd – Dewi van Berkel

De avond

Ik ontwaakte langzaam uit mijn slaap. Ik voelde mij heel erg duizelig en misselijk. Ik keek om mij heen en zag dat ik in een witte kamer lag. Er zat een vrouw naast het bed. Ik herkende haar meteen het was mijn moeder. Ik begon te huilen, want mijn hoofd doet zoveel pijn. Mijn moeder pakte mijn hand en zei: ‘Alles komt goed Nina.’ ‘Mam waar ben ik? En waarom doet mijn hoofd zoveel pijn?’ Mijn moeder haalde diep adem en zei: ‘Je ligt in het ziekenhuis Nina. ‘Je was buitenbewustzijn, een jongen genaamd Joris vond je op de grond hij heeft 112 gebeld.’ Mijn moeder begon te huilen en legde haar hand op mijn hoofd. ‘Nina ik ben zo blij dat je nog leeft je had dood kunnen zijn’. Er kwamen twee politie agenten de kamer binnen. De eerste man had oranje haren met veel kleine krulletjes. De tweede man was kaal en had een snor. De politieagent met de oranje krullen in zijn haar begon te praten: ‘Hallo Nina, gaat het een beetje’. ‘Ja, het gaat goed’: zei ik aarzelend terug. ‘Nina wij hebben wat vragen voor jou en wij snappen dat je nog niet goed voelt, maar het is best belangrijk.’ Mijn moeder begon mij aan te kijken alsof de agenten chinees aan het praten waren. ‘heeft mijn dochter soms wat verkeerd gedaan? Nina zou dat namelijk nooit doen’ vroeg mijn moeder vragend. Haar ogen staarden nog steeds naar mij, maar nu alsof ik iemand vermoord had. De agent met de oranje krullen keek mij toen ook aan. Ik werd rood en kreeg het opeens heel erg warm. ‘heb ik wat ergs gedaan?’: vroeg ik bang. ‘Jij hebt niets fout gedaan. Mevrouw zouden wij misschien alleen met u dochter kunnen spreken?’ Mijn moeder keek mij vragend aan. Ik knikte dat ik het niet erg vind als ze mij alleen laat. Mijn moeder liep de kamer uit. ‘Nina we gaan een paar vragen stellen en we willen dat je er eerlijk op antwoord’. Ik knikte voorzichtig. ‘Gisteravond was je in Amsterdam in de club NL is dat waar?’ ‘Ja, ik was daar met Melissa dat is mijn beste vriendin’. De kale politieagent keek mij onderzoekend aan schreef toen wat op. vervolgens vroeg stelde hij een vraag: ‘Kun jij ons vertellen wat jij die avond hebt gedaan en hebt gezien?’ Ik begon na te denken over wat er gebeurt, was alleen hoe harder ik na ging denken hoe meer pijn mijn hoofd ging doen. Ik sloot mijn ogen en probeerde de herinneringen terug te halen. ‘Neem je tijd Nina. Zeg alles wat je je herinnert hard op’: hoorde ik de kale politieagent zeggen. Ik nam diep adem en probeerde me weer in te leven in gisteren. Melissa kwam naar mijn huis. We gingen ons opmaken omdat we naar club NL gingen. Toen we er waren gingen we samen dansen. Ik opende me ogen en greep met mijn hand mijn hoofd. De pijn ging maar niet weg, hij werd alleen maar erger. Ik barstte in tranen uit. ‘Sorry, ik weet het niet meer’: snikte ik. ‘ Nina adem eens diep in en diep uit. Het maakt niet uit. Het is best heftig allemaal. Je ligt al in het ziekenhuis en dan komen er ook nog eens twee agenten langs om vragen te stellen’. Voor heel even leek het als of mijn hoofd naar mij luisterde en geen pijn meer deed. ‘Meneer zou ik u iets mogen vragen?’ : vroeg ik verlegen. ’tuurlijk, vraag maar raak’: zei de kale agent lachend. ‘waarvoor vraagt u deze vragen aan mij?’ De twee agenten keken even naar elkaar en knikte naar elkaar. De kale agent pakte de stoel en ging naast mij zitten. ‘Er is een bende genaamd De Verboden Vruchten zij dealen De Verboden vruchten vandaar de naam’. ‘wat zijn De Verboden Vruchten dan?’: terwijl ik dat vroeg zag ik dat de andere agent de kamer verliet. ‘Dat is een drugs soort die heel erg gevaarlijk is wat de meeste mensen niet weten. Door DVV kun je in het ziekenhuis belanden net als jij’. ‘U zegt dat ik drugs heb gebruikt? Want ik heb dat niet gedaan. Je kunt het aan Melissa vragen’. De agent keek me verbaast aan en plukte aan zijn snor. ‘jij hebt dus geen pillen gekocht bij die bende?’ ‘Nee, ik heb geen pil aan geraakt of gezien’. De agent fronste zijn wenkbrauw omhoog. ‘Nina ik beschuldig je nergens van wees maar niet bang, alleen je bent out gegaan omdat je DVV in je bloed had’. Ik was stil en kon niet geloven wat ik net hoorde. De agent ging recht op zitten en begon weer te praten: ‘Nina iemand heeft dus wat in je drinken gedaan, maar de vraag is waarom. Zou jij misschien nog een keer kunnen proberen om de avond door te lopen wat je hebt gedaan en gezien hebt? We willen namelijk de drukdealers oppakken zodat niemand dit hoeft te overkomen’. Ik sloot mijn ogen en dacht diep na. We waren aan het dansen en ik kreeg het heel erg warm dus ging ik naar buiten. Er stond ook een groep jongens buiten ze waren in het zwart gekleed. Terwijl ik er aan terug dacht werd ik heel erg misselijk en werd heel erg bang. ik haalde diep adem en begon weer na te denken. Een koude rilling schoot over mijn rug. ‘Ik weet het weer’: riep ik voorzichtig. ‘goed zo Nina vertel mij wat er is gebeurt. de jongens waren aan het vechten. Ze waren aan het praten over wie wat zo gaan doen. ik weet nog een paar namen Kris , Louis , Bram en Joey. Een van de jongens zag mij toen staan en liep naar mij toe. Ik wilde naar binnen gaan maar dat was te laat. Hij begon met te flirten. Het was heel erg gezellig en we gingen dansen en gaf mij drinken en daar zat waarschijnlijk DVV in. Ik barstte in huilen uit. De politieagent pakte mijn hand en keek me in de ogen aan en zei: ‘Nina je bent een grote heldin jij hebt ons een deel van de bende kunnen laten oppakken. We hadden nog geen bewijs, maar jij hebt ons bewezen dat de jongens schuldig zijn. De politie is je heel erg dankbaar’. De andere agent kwam de kamer weer in met mijn moeder en een jongen. De agenten gaven mij een hand. De kale agent keek mij met een super vrolijke blik aan: ‘Nina we kunnen je misschien nog vragen in de rechtszaal om getuigen te zijn, maar word eerst maar beter heldin’. Ik knikte lief want ik wist niet wat ik moest zeggen. Mijn moeder gaf mij een kus op de wang ‘geluk bij een ongeluk mijn schat. Dankzij deze jongeman leef je nog schat dit is Joris’. Ik had een super grote lach op mijn gezicht ondanks de hoofdpijn voelde ik me zoveel beter dan ooit. Ik was een heldin,  maar ik voelde mij vooral zo blij, omdat de jongen mij aankeek en ik wist dat dit een nieuw mooi lang verhaal zou gaan worden.

Juryrapport

Wat heb je het goed gevonden dat ‘de verboden vrucht’ een drug was. Je bouwt de spanning goed op in het gesprek met de agenten; ik wilde weten wat er in die club gebeurd was. Het was een goed einde, wat ruimte bood voor een vervolg. Ik ben benieuwd of dat ‘nieuwe, mooie, lange verhaal’ er komt.

Tips: Je kan ruimte in je tekst maken door vaker met een nieuwe regel te beginnen, bijvoorbeeld bij een dialoog. Dan leest het prettiger. Er zitten wat spelfouten in de tekst. Leg je verhaal even weg als je klaar bent met schrijven. Na een tijdje print je de tekst uit en leest hem hardop voor. Ook kun je het verhaal aan een paar proefpersonen laten lezen.