Dit gedicht is gemaakt voor de duurzaamheidsdag (1e dinsdag in september)

Duurzaam zijn wordt ons aller gouden levenslied
samen de aarde eren, zeg niet, ik doe het niet.
Koester onze enige moeder aarde, de natuur,
leef het kostbaar leven, zonder stenen dictatuur.

Stop de egoïstische vernielzucht van natuur,
bestrijd die domme triestheid uur na uur.
Geef natuur nooit meer een ontslagvergunning
maar bezorg alle groen een verblijfsvergunning.
Plant een mooie boom voor het nieuwe leven,
een die groeien kan, zal altijd liefde geven.
Plant voor elke mens een boom, kom ga eens los
en maak een feestlijk zingend bomenbos.

Mens wees een echte slimmerik,
geniet van de lyrische zang van de leeuwerik.
Laat hemelhoog miljoenen blije vogels los
en ontdek alle moois in het grote buitenbos.
Luister naar het concert van de mooie merel
of geniet de dans van de hommel, vlinder of libel.
Beleef het hele dierenrijk, soms mooi gekleurd,
prijs eeuwig de natuur die zingend alle dagen kleurt.

Heb lef en moed, schoon uw longen en verjaag voorgoed
de verstikkende vuile damp van valse vooruitgang.
Weg die zinloze zaken, zonder echte waarde of een doel,
ruil ze in voor levend groen, da’s pas vet en cool.

Wees wijs, begin vandaag het duurzaam aardse paradijs.
Breng lof aan de hoogste macht, het levensgroen,
laaf u aan uw muze en blaas uw duurzame klaroen.
Breng yin en yang weer in een blije balans
en geef een groengekleurde aarde weer een kans.
Verleid de mooiste nimfen uit het levenswoud
en tooi de aarde met de paarlen van het groene goud.

Duurzaam zijn is geen lippendienst, lege huls of vage kreet
maar het enig pad naar samen leven
en een nieuwe toekomst op onze mooie planeet.

©  Aad van Uffelen