De zondvloed heeft de dierentuin bedolven.

Het water kwam, de waarschuwing te laat.

Oppassers werden meegesleurd, de golven

kraakten de kooien: de beestenboel op straat.

De beren zwommen rondjes in de gracht,

voorbij de toegangspoort lagen de leeuwen,

de gieren hielden in hun vlucht de wacht

boven het hek, de apen bleven schreeuwen.

Alleen de laatste witte neushoorn is -verdwaald-

voor het giraffenhok van uitputting gestorven.

Gemeentereiniging tenslotte heeft hem opgehaald.

Tegen die tijd was hij (de stank!) al zo bedorven,

dat hij tot worsten en pasteien is vermaald.

En het museum heeft voor niets de kop verworven.

©Cees Hol