Geplaatst op 23 mei 2012 door Gé Ansems
Hier is de aarde groen,
intens groen
hier wandel ik langs de
oevers van mijn ziel
hier blaast de wind de mens
over weidse wateren.
Hier nemen weidevogels
de stilte over
onder een gerafelde hemel
hier hoort men de ganzen gakken
over de roep van de grutto’s
en kikkers diepkeels wedijveren
op het concours van de liefde.
Hier bidt een vrome valk
stil om zijn dagelijkse prooi
hier dwalen mijn blikken
naar verre verten
langs de koeien op het veld.
Hier zie ik de bomen, die oud
geworden zijn
de bomen uit de tijd van hem
naar wie ik werd vernoemd
hier stierf hij, nog voor ik
mijn jeugd verloor.
Hier tel ik de Friese lentes
die Pake nooit zag.
(c) Gé Ansems
Ik ben oud-journalist, schrijver en dichter.Ik heb vele jaren van de pen geleefd. Ik was immers schrijvend journalist. Maar schrijven voor een krant, ik schreef onder meer voor Dagblad Het Binnenhof en later voor de Haagsche Courant -was in het verre verleden ook nog eens tijdschriftredacteur - is toch iets anders dan je bewegen in het land der letteren. Niet dat ik dat land ooit heb verlaten, ook tijdens mijn journalistieke periode, sinds een paar jaar ben ik journalist in ruste, heb ik me bezondigd aan poëzie en proza. Zelfs toen ik nog toneelspeler was, ik heb de toneelschool gedaan, liet ik de pen niet met rust. Nu ik kan baden in een zee van vrije tijd, pen ik er dagelijks lustig op los. Al dat schrijven heeft me een bonte fruitschaal van pennenvruchten op geleverd. Ik geef toe, de ene vrucht is wat smakelijker dan de ander, maar toch.
Lees alle berichten van: Gé Ansems
