O glorieuze Sol Invictus
Gij zijt onoverwinnelijk!
Waarachtig, Gij zijt cultus!
Almachtige eeuwige Zon,
Ja, altijd Zij, laat zich door U verleiden,
o, zo vaak, streelde het haar uiterlijk,
Ze ligt daar maar, zonder pardon.
Geen denken aan, U te mijden!
Verstand en rede, reeds lang gesmolten.
Nu moet ze daarvoor lijden!
En ligt ze daar, vol pijn en smart,
in het verrimpelde gedane lijf.
Door U o Sol, donkerbruin gebrand,
keer op keer, steeds meer.
Hoe vaak deed U haar, weer zeer!
ja, het is zij, ’t is buiten kijf!
Verdroogd, gedaan, ooit flamboyant.
1 doel had ze slechts, Gij! en
zoveel mogelijk in U, zonnen.
O, heilige machtige Sol Invictus,
och, hoe pijnlijk onbezonnen.
Uw warmte is een dodelijke kus.
Gij hebt eeuwigdurend overwonnen!

© Aad van Uffelen