Daar sta je dan
Jouw blik is duister
In het bleke ochtendlicht
Je mompelt iets
Jouw stem niet meer dan een gefluister
Mijn blik verankert jouw gezicht
Jouw handen maken een gebaar
Je kust me met een rechte rug
Beroert wat aarzelend mijn haar
Je geeft de voordeursleutel terug
Jouw ogen dwalen al naar buiten
Jouw voetstap volgt
Ik kan naar je fluiten
© Marijke van Geest
