Geef ze een beetje glas, wat stijlen, roeden en een deur en ze voelen zich thuis, die Schrijvers tussen de Kassen. Waar kunnen mensen meer uit groei en bloei halen dan in Westland? Juist, lieve mensen, nergens anders! Als er maar glas is, dan lukt het ons wel.
De publieke belangstelling moet worden verdiend, hoor ik weleens. Dat betekent bij ons dat we, om in de metaforen te blijven, de eerste trede van de trap hebben beklommen: er was verwarmend veel publiek maar niet verrassend veel. Wat moeten we daaraan doen? Ook al weer goed geraden! We moeten ons richten op de tweede trede, we moeten spraakmakende poëzie scheppen, de knoppen moeten open, de bloem moet zijn kleur laten zien. Zet jezelf ik het zonnetje en neem af en toe een beetje vocht op. Dan zal je zien dat we volgend jaar op de tweede trede staan.
Genoeg aan metaforiek. Ik wil iedereen bedanken voor het werk dat is gedaan om dit culturele event te laten slagen. Ik vond het supergezellig en en een leuke manier om kennis te maken met malkander en malkanders werk. Dat gaan we volgend jaar weer doen.
Uw spreekstalmeester, tevens ouwe zot,
Paul Waterman
