Vage contouren
Een gezicht.
Streek na streek
de wasbleke
omtrek
de tijd zichtbaar in
een eigen verhaal.
Lange en korte lijnen
zonder verfijning
de pijn
voelbaar in
een veilige huls.
Vragen en antwoorden
zij die ze hoorde
het heden verleden
met open mond
zwijgend
Een gezicht
als geen ander
door niemand
gekenschetst
verloren
Langzaam
mee bewegend
op de stroom
het leven als rivier
luctor
Getekend in woorden
Een portret
als geen ander
afgeschilderd
water als verf
Schoongewassen
Slechts een rimpeling
in de stroom
©Adrienne Vooijs, 12 januari 2009
