Mijn lief schrijft
met zijn vinger
zachtjes woorden
op mijn rug

Ik lees ze
met de toppen
van mijn huid

Het boek
van onze liefde
is nog lang niet uit
hij schrijft
er elke dag
een hoofdstuk bij

En aan het einde
van een dag
vang ik zijn laatste licht

Zelfs in het donker
kan ik lezen
wat hij schrijft
zelfs met
mijn ogen dicht

Hij leest
mijn lichaam
op de tast
kent elke rimpel
elke lijn
er is geen plekje
dat hem nog verrast
ik ken bij hem
geen schaamte
geen geheim

Als ik mijn lichaam
door zijn ogen zie
lees ik zijn liefde
lijn voor lijn.

© Marijke van Geest

Een geschreven liefde
kreukelt op het losse
aanplakbiljet dat door
de regen van de schutting
wordt geweekt
Hou en jou zijn nog net
zichtbaar op het deels
verpapte papier

Een oude heer aan
een hondje gelijnd
strompelt voorbij
de beplakte schutting

De liefde is genadeloos
op deze herfstmiddag
met het striemende
hemelwater dat mijn
kleren doorweekt

In mijn hoofd zingen
de woorden die ik
bijeenschraap
speciaal voor jou

Woorden, die ik
straks zeggen zal
als ik jou zie
op het overdekte terras

De liefde is broos
op deze herfstdag

(c) Gé Ansems