Er is een plaats op aarde
Waar ik een steen omkeerde
Een berg bedwong
De liefde leerde
Er is een plaats op aarde
Waar ik mijn zonnebril vergat
Mijn petje, door een windvlaag weggeblazen
Zag tuimelen in een onmetelijk diep gat
Er is een plaats op aarde
Waar mijn lichaam heeft gerust
Waar ik water scheidde met mijn handen
Zwemmend door golven werd gekust
Er is een plaats op aarde
Waar ik een voetstap achterliet
Herinneringen haalde
Die verder niemand ziet
Er is een plaats op aarde
Waar ik schuilde onder bomen
Voor zware storm
Zomaar uit het niets gekomen
Er is een plaats op aarde
Die mij dragen zal
Als ik oud en stram geworden
Bang ben dat ik val
© Marijke van Geest
