De zaterdag dat Theus werd opgehaald stond de kerstboom er al en ademde het hele huis Kerstmis. Ze had er echt zin in, ook al omdat de mannen dan weer eens thuis waren. Zouden de lichtjes in de kerstboom na zijn vertrek nog hebben gebrand? Chagrijnig keek hij naar de klagende vleesberg. ‘Een kermisattractie? Een aardappelcommercial? De wanstaltigheid gebood hem om ernaar te blijven kijken. Met het uitpuilende vlees van haar véél te korte armen werd de stofzuiger bediend waarbij er, elke keer dat ze die zuigbeweging maakte, walmen zweetlucht opwaaiden en daarbij kwam ook nog dat de stofzuigerslang die ze met die worsten bediende, moeite moest doen om haar kolossale dijbenen te passeren. En dat alles in een soort turnpakje gehesen. Een triest en vals glimlachje verscheen bij dit tafereel op z’n lippen. In gedachte zag hij haar de slang van de stofzuiger tussen haar benen doorhalen en het zuigstuk aan haar mond brengen, waarbij ze de hele smerige inhoud, die zich ongetwijfeld onder dat vel bevond, uit haar lijf zoog. Aan de blaaskant van de stofzuiger spetterde het braaksel er vervolgens uit, waarna het langzaam en stropend langs de betonnen celmuur naar beneden gleed. Beelden van een langzaam leeglopende, ongelukkig kijkende vetzak, met een grote plas vies goor frituurvet op de vloer, beheersten zijn gedachten en hij kon ze onmogelijk wegmoffelen. De perfecte combinatie. Kerstmis in de gevangenis vermengd met vieze dikkewijvenhorror. O God.