De titel Liefde en ongemak kenmerkt de denk- en werkwijze van Alleblas. Hij is constant op zoek naar tegenstellingen en dissonanten. Pure liefde en twijfels over de liefde worden in een niet alledaagse context geplaatst waardoor een wonderlijk spanningsveld ontstaat. Humor en sarcasme zijn daarbij belangrijke ingrediënten. Liefde en ongemak verbaast en voelt soms surrealistisch aan. De lezer krijgt het gevoel in een ongewone schemerzone beland te zijn.

Strofe uit het gedicht Deze vrouw

Tegenover mij een vrouw, zoals alleen een vrouw
haar lippen bij haar schoenen kleurt
het haar los langs haar slapen, en haar handen
telkens weer haar handen langs haar slapen
als zonnestralen over de plooien van haar huid
dicht bij haar mond, haar lange slanke handen
vleugels van een eendagsvlinder, breekbaar
onberispelijk uitgevouwen