De kleindochters van Bram en Willem van Baalen hebben het boek ‘Onze reis naar Israël’ gepresenteerd. Het was Carla van Baalen, een kleindochter van Willem, die het initiatief voor het boek nam. Zij informeerde bij haar achternicht Marjoke van Arnhem-van Baalen naar foto’s en zo ging ook laatstgenoemde zich met het project bemoeien. Uiteindelijk resulteerde het in een boek dat in een zeer beperkte oplage is uitgegeven. Het is wel een bijzonder boek, want het reisverhaal is al 53 jaar oud en de grootouders (de oma’s gingen ook mee) vertrokken op 20 maart 1962 met de auto naar Israël. Ze zouden zeven weken wegblijven. De reis ging via Duitsland, Oostenrijk, voormalig Joegoslavië, Griekenland, Turkije, Syrië, Jordanië, richting Jeruzalem. In Israël zijn de twee echtparen uit ’s-Gravenzande ruim twee weken gebleven. Marjoke: ”Het is een reis die je anno 2015 niet eens zou kunnen maken als je zou willen”. Dit omdat het voornamelijk oorlogshaarden zijn rondom Israël. Ze bezochten in Israël plekken uit de Bijbel en maakten nieuwe vrienden in diverse kibboetsen. Alles op hun gemak, want er werd dan wel gelogeerd in hotelletjes, eten deden de twee tuinders en hun vrouwen voornamelijk langs de kant van de weg. Ze noemden het picknicken. Dit gaf soms problemen, zoals in Griekenland toen ze belaagd werden door zigeuners. Het is niet het enige bijzondere avontuur dat de bejaarden (de vier opa’s en oma’s waren allen al boven de 70 jaar) op hun reis beleefden. De slechte wegen, geen airconditioning, het vele en lange wachten op paspoortcontroles om nog maar niet te spreken van het steeds wisselen van geld. En dan was er natuurlijk geen enkele communicatie met het thuisfront, want telefoneren werd nauwelijks gedaan. Dit zorgde voor de beide oma’s voor veel heimwee.