Geplaatst op 27 januari 2017
een blauwe hemel- schaatsers blazen wolkjes -die achter blijven diep weggedoken inzichzelf zit de kauw op een kale tak kom nu eens kijken de wereld zo mooi alsof hij nooit is aangeraakt Lees Meer
Geplaatst op 30 april 2016
Deze nacht was niet dezelfde dan alle anderen waar ik doorheen ben gereisd. Niet meer verstikkende donkerte kille leegte. Maar het saffieren bleke blauw van sterren. Spiegelende schittering als in ogen van iemand die op je wacht. Nu ontwaak ik […] Lees Meer
Geplaatst op 09 april 2016
3 Haiku’s Takken, nu nog kaal vertellen ons straks wuivend het lente verhaal De lenteregen parelt de bladeren, laat haar natheid glanzen Lentewind fluistert strelend door de wilgenboom verguld ontwaken © Nico, april 2016 Lees Meer
Geplaatst op 19 maart 2016
Carbid geurende rook vuur likt de horizon. Toga’s hebben hun magie verloren. Wie zijn zij de namen die niet werden genoemd? Anonieme sluipers verborgen tussen hossende schreeuwers. Geregisseerde dienaren, vertrappers van het kristal in de nacht. Gedijen doen zij in […] Lees Meer
Geplaatst op 02 maart 2016
Misschien liefde was het wat jij zeggen wilde Heb alleen de foto’s gemaakt geluidloos opgeslagen in glimmende hardheid Jij zweefde binnen mijn kijken jij lachte Het is opgeborgen minder diep dan ik wilde Jij zong liederen in de wind opgenomen […] Lees Meer
Geplaatst op 18 februari 2016
Iedermens waar ga je heen zo prachtig uitgedost? Moet hij worden gemaakt deze tocht? De weg van duizend vragen ontspoorde woorden. Over paden verspreid als wortels van de boom der kennis. Langs onbewogen ruimten ingefluisterde rituelen. Wie kan je vergezellen […] Lees Meer
Geplaatst op 01 januari 2016
Inspiratie; Phena Sutta “Lichaam en geest zijn zonder essentie” Schuim alleen is je lichaam. Gevoelens als klaterend water. Luchtspiegeling is wat je ziet. Illusie het bewustzijn alleen is er de zon. Kijken kan je zorgvuldig onderzoeken. Dan zie je leeg […] Lees Meer
Geplaatst op 09 december 2015
…een licht autobiografische rimpeling in de tijd…. Na een wat druilige herfst in de jaren ’70, waarin ik ook niet helemaal wist wat ik met mijzelf aan moest, toen de koude oorlog bedenkelijke vormen begon aan te nemen besloot ik […] Lees Meer
Geplaatst op 07 december 2015
Verteller moet ik zijn van alle verhalen die langs mij zijn getrokken witte wolkenvormen blauwe lucht. Vluchtig zijn ze verwaaien in de bedding van voortgaande tijd. De verteller moet er zijn ze bewaren de stemmen van wie er zijn geweest. […] Lees Meer
Geplaatst op 25 november 2015
Nu besta ik…… Ik ben…. als de zon oplicht in de dauwdruppels op een blad. Ik ben…. als het licht een warme gloed tovert in jouw ogen. Ik ben…. als mijn voeten knerpen op een schelpenpad. Al het andere is […] Lees Meer