Zomaar sta ik daar bij jou

Ontmoeting in de slagerij

De tijd rekt zich uit naar momenten van streling

Jij bepaalde de verdeling

Van tijd tussen mij en die andere vrouw

“Wil je er een tasje bij?”

“Nee, een tasje is niet nodig”

Ik wist het toen niet meer

Er was iets diep in mij geknakt

Nu gedraag jij je als een heer

Geeft me de ham aan en ’t gehakt

Inmiddels ben jij overbodig

“Heb jij die poes nog, met die blauwe ogen?”

Jij hebt mij woord na woord belogen

“Ja, die is mij nog steeds trouw,

zij vraagt allang niet meer naar jou”

© Marijke van Geest

Wachten

Hoopvol wachten

Wachten tegen beter weten in

Op de terugkeer

Van wat verloren ging

Is een vorm van liefde

Die verlamt

Huilen

Hopeloos huilen

Huilen zonder einde of begin

Zonder oordeel

Om wat verloren ging

Is een vorm van liefde

Die geneest

© Marijke van Geest

Daar sta je dan

Jouw blik is duister

In het bleke ochtendlicht

Je mompelt iets

Jouw stem niet meer dan een gefluister

Mijn blik verankert jouw gezicht

Jouw handen maken een gebaar

Je kust me met een rechte rug

Beroert wat aarzelend mijn haar

Je geeft de voordeursleutel terug

Jouw ogen dwalen al naar buiten

Jouw voetstap volgt

Ik kan naar je fluiten

© Marijke van Geest