Eerst is er stil zijn

gedenken

herdenken

van wie het leven

voor mijn leven gaf.

Dan is er blij zijn

verwondering

bewondering

voor wie de vrijheid

voor mijn vrijheid gaf.

Tenslotte bewustzijn

dankbaarheid

verantwoordelijkheid

om de vrede te bewaren

voor wie in vrijheid leven mag.

© Marijke van Geest

4 mei

Ik lees 2013
Ik denk oorlog of vrede
Ik zie respectloos gedrag
Ik hoor geweervuur
Ik voel angst en pijn
Ik proef verscheurd verdriet
Ik huil om een
gebroken bloesemtak

Ik hoop op verzet
tegen onrecht, analfabetisme
onderdrukking, vervolging,
haat, hebzucht en
religieus geweld

Ik heb zorg om
vernieling van onze aarde
bron van ons bestaan
Ik vrees ondergang
van al wat mooi is

Ik zie strijd om water
grondstoffen en land
Ik ervaar zelfverrijking,
onrechtvaardigheid,
list en bedrog

Ik streef naar vrijheid
en werk aan democratie
Ik bid voor toekomst
en een duurzame aarde

Maar
hoe lang al, doe ik dit?
Zullen doornen ooit nog
bloemen worden?

Hoor een vogel zingt,
er is nog hoop!

© Aad van Uffelen

Kun je wel van vrijheid spreken

als niets je bindt

als je verloren bent geraakt

en niet gevonden

als je vervreemd van deze wereld

je weg niet vindt

Kun je wel van vrijheid spreken

als niets je raakt

als je bent losgeslagen

van je anker

als je op golven van alleen zijn

het zoeken staakt

Kun je wel van vrijheid spreken

als de ruimte zo immens is

dat er geen grenzen zijn

geen bakens

als je geen houvast vindt

in liefde of gemis

Kun je wel van vrijheid spreken

als de leegte je omvat

als je zweeft op vleugels

zonder veren

doelloos

als je de landingsplaats vergat

Je kunt pas van vrijheid spreken

als je je verbonden weet

als je binnen eigen grenzen

vrij van schaamte

jezelf kunt zijn

en de ander niet vergeet.

© Marijke van Geest