Dat elke daad zijn weerslag heeft
de goede en de kwade
dat jij en ik verbonden zijn
door onzichtbare draden

dat vrijheid en begrenzing
soms echt hetzelfde is
dat ieder einde een begin
van vervolmaking is

Dat letterlijk alles samen hangt
de voors en ook de tegens
niet staan of liggen of er zijn
maar constant in beweging

contrasten tegenpolen
goed en kwaad verweven
er is geen ankerplaats geen punt
het lijkt net of ze zweven

Door samen hang krijgt alles lucht
het wordt goed te hanteren
de zwaartekracht verliest terrein
elk tij is zo te keren

De schoonheid van een tegenslag
wordt pijlsnel voor je berekend
en achteraf blijkt van te voren
hoeveel het heeft betekend

Met samenhang staat niets alleen
één steen schraagt vele wanden
en elke draad verbindt en heelt
Niemand staat meer met lege handen.

©Adrienne Vooijs
9 oktober 2013

Op 16 en 17 mei 2015 doen de dichters van ‘Schrijvers tussen de Kassen’ mee met de Kunst- en Atelierroute Westland. Onze dichters dragen niet alleen voor uit eigen werk, ze verzorgen ook leuke workshops voor het publiek. Altijd al een Haiku willen schrijven, een Elfje of een snelsonnet, dan ben je bij ons aan het juiste adres. Je kunt jouw eigen gedicht zelfs meteen voordragen op ons open podium.

De dagen worden muzikaal omlijst en je kunt te plekke gesigneerde bundels van onze dichters op de kop tikken. Qua stijl is er voor elk wat wils, onze dichters hebben ieder een eigen genre en zijn graag bereid u meer te vertellen over hoe een gedicht tot stand komt en over hun inspiratiebronnen.

Op 16 Mei verzorgt Adrienne Vooijs een workshop ‘Elfje en Stiftgedichten’ .

Tijdens deze workshop leer je om een woorden tellend vers te schrijven een ‘elfje’ genaamd wat bestaat uit elf woorden verdeeld over vijf regels. Zie ook Wikipedia

en ook om een ‘Stiftgedicht’te maken dit is een gedicht dat niet ontstaat door te schrijven maar door te schrappen. Men “schrijft” een stiftgedicht door met een merkstift in een bestaande gedrukte tekst, meestal krantenartikels of een bladzijde uit een oud boek, woorden of delen van woorden te schrappen tot wat overblijft een gedicht vormt. Zie ook Wikipedia

Om zeker te zijn van een plaats tijdens deze workshop raden we je aan alvast een plekje te reserveren via deze pagina

Er zijn geen kosten aan verbonden.

De herinneringen
liggen
als stukgetrapte schelpen
op het strand
waar mijn voetsporen
jouw voetsporen
overspoelden

Gekartelde messen
snijden
iedere illusie
in duizend en één
scherven

Als zand
door mijn vingers

gebroken.

En de zee
zwijgt.

© Adrienne Vooijs

Zo uit de schepping weggeplukt

omvat door ruwe handen

gestolde levens aderen

de tijd zal ze verzanden

Is deze steen opnieuw de stof

die wind aanzet tot denken

en zal de aanstoot luchtig zijn

versieren of zelfs krenken

Zo uit de schepping weggeplukt

ontdaan van scherpe randen

ontblote levens aderen

omklemd in open handen.

©Adrienne Vooijs

21 april 2014

Een laat genomen koffieshot

schenkt mij een kloppend hart

ik waak en maal en zucht en staar

en luister onbewogen

naar nacht in wording om mij heen

ik treur met droge ogen

om alles wat voorbij moest gaan

een dag een week een jaar

het goede en het mooie maar

vanzelf ook mindere dagen

Mijn ogen dicht maar wide awake

neem ik van alles waar

Terwijl de deken van de nacht

het huis langzaam omhult

begint mijn geest opnieuw een reis

dwars door het duister heen

en vliegt omhoog een quantumleap

waar alle tijd verdween

Dan ben ik kind, ik reik mijn hand

en zie, daar is mijn kind

ik huil ik lach ik leef en weet

en zie de tijd beginnen

dan ben ik oud en dagen zat

en dan weer heel alleen

Ik zie mijzelf en toch weer niet

is buiten net als binnen?

De stilte om mij heen

haalt mij terug dwars door de nacht

waar alle licht verdween

ik zie de dag beginnen.

©Adrienne Vooijs

Instrument

Ik weet nog goed wat moeder zei

de wijn raakt op mijn Zoon

ze raakte zacht mijn schouder aan

nam zwijgend weer haar plaats

dat het nog niet mijn tijd was toen

dat deed er niet meer toe

wie kan een moeder weigeren

die wist wat ik moest doen

Sindsdien beschouw ik af en toe

mijn handen in mijn schoot

een instrument voor wonderen zijn

is meer dan ooit genoeg.

©Adrienne Vooijs

Ben ik een herder of die wijze?
zie ook ik die ster?
Wij zoeken vaak maar vinden niet
we kijken veel te ver

Want zo dichtbij diep in je hart
staat alles al geschreven
Met ’t kleine kind kwam ’t grootste geschenk
zomaar aan ons gegeven

En wie je bent dat maakt niet uit
wij zijn in wezen één
herder, wijze, kind en mens
Zijn ster straalt voor iedereen.

©Adrienne Vooijs

Grenzeloos dichten is een project dat mensen uit het buitenland, die nu in Den Haag wonen samen wil brengen om gedichten te schrijven. Het is gesubsidieerd door Fonds 1818 en wordt begeleid door Adrienne Vooijs. Voor de deelnemers is het project gratis.  Het vindt plaats van het najaar 2010 t/m voorjaar 2011. Informeer voor de data en voorwaarden bij Adrienne, telefoon 06-25021019, e mail dichterbijdehand@hotmail.com

Het voetspoor achter mij

verwaait

ik sta in het droge zand

de werkelijkheid

terugkijkend

is

Verdraaid

Waar was ik eerst

ben ik hier echt

de woorden

heb ik die gezegd

Zilte wind

lucht

verkoelt

verzucht

draait cirkels

om mij heen en zand

streelt mijn benen

Het water strekt zich uit

wenkt mij

kabbelend gebabbel

Ik laat me verrassen

door de kou

aangenaam

een tinteling door mijn lijf

ik denk niet

dat ik er in blijf

Zout prikt

mijn gezicht

of is het een zee

zie ik

Geen weg terug

deze woorden

heb ik die gezegd

Gouden vuur

dooft

in de verte

Tijd

om te vertrekken.

©Adrienne Vooijs

Vage contouren

Een gezicht.

Streek na streek

de wasbleke

omtrek

de tijd zichtbaar in

een eigen verhaal.

Lange en korte lijnen

zonder verfijning

de pijn

voelbaar in

een veilige huls.

Vragen en antwoorden

zij die ze hoorde

het heden verleden

met open mond

zwijgend

Een gezicht

als geen ander

door niemand

gekenschetst

verloren

Langzaam

mee bewegend

op de stroom

het leven als rivier

luctor

Getekend in woorden

Een portret

als geen ander

afgeschilderd

water als verf

Schoongewassen

Slechts een rimpeling

in de stroom

©Adrienne Vooijs, 12 januari 2009