PLAKBOEK
eerbetoon aan Coen Moulijn [1937 – 2011]
~
Grote ogen van blijdschap, in een stralende kop
ferme bakkenbaarden, de karakteristieke kruin is olijk
twee zwarte haarplukken jubelen mee, rechtop
zweetparels hebben vrij spel, ze dartelden vrolijk
vanaf de inhammen op zijn voorhoofd, in overvloed
z’n donkere wenkbrauwen tegemoet
~
Ik bekijk de zwart-wit foto’s, door een roodwitte bril
in mijn vergeelde plakboek, uit vervlogen gloriejaren
hij valt in de armen van trainer Happel, enthousiast gegil
Feyenoord – Celtic, herinneringen uit mijn kinderjaren
het schoonste ogenblik uit de sportgeschiedenis, ik geniet
alsof het wonder weer is geschied
~
Nederlands elegantste linksbinnen, later linksbuiten
met lichtvoetige acties op de flanken, en de voorzet
Coen Moulijn, met zijn dribbels door niemand te stuiten
menig rechter verdediger werd in zijn hemd gezet
het specifieke loopje, heupwiegend, onweerstaanbaar
een intelligente ouderwetse pingelaar
~
Dat befaamde bakstenen muurtje, in het Oude Noorden
waar hij eindeloos had gevoetbald, met het linker been
waar hij in zijn jeugd al dribbelde, droomde en scoorde
ook dat blinde muurtje in de Bloklandstraat verdween
alleen, het vergeelde plakboek herinnert nog aan Coen
met het kalk op zijn voetbalschoen

Bron: ‘IK MAG NOOIT MEER VOETBALLEN OP STRAAT’
dichtbundel over Feyenoord-helden 1970-2006