Gecategoriseerd | Ria Brekelmans van der Burg
Onwankelbare liefde
Geplaatst op 21 februari 2016 door Ria Brekelmans van der Burg
Onwankelbare liefde
Hij vertrouwt zijn weelderigheid toe
aan de schoot der aarde
en bedekt haar slechts met een
uitgestoken vinger
glansrijk als een koning staat hij
sinds mensenheugenis op een voetstuk
iedere morgen wekt hij de vogels die in
hem gehuisvest zijn
zijn extravagante uitstraling ontroert me
tot in de kern van mijn ziel
bij hem vind ik troost en geborgenheid
hij streelt me, kust me
met zijn uitgestoken takken drukt hij me
behoedzaam tegen zijn brede
knoestige borst aan
hij is mijn vriend
zijn weerbarstige stam vertoont littekens
die er niet horen te zijn
gekastijd door weersinvloeden
onwankelbaar buigt hij zich breeduit
voor mijn voeten
ik voel zijn emotie wanneer hij met een
ontluikende knop mijn wang beroert
zijn takken omarmen me en als ik huiswaarts
keer wuift hij me na
hij deelt de jaargetijden met iedereen
maar als ik ooit eens rijk van jaren
mijn geest het leven laat
weet ik dat mijn trouwe kastanje
al die tijd op mij heeft gewacht.
Ria Brekelmans 21 februari 2016
februari 21st, 2016 bij 16:42
Je voeren
naar de
aankomst
in het licht
Daar is alles
wat er telt
wie je bent
in je hart.
Uit mijn gedicht “Iedermens”