Niet te vroeg juichen, de website van Het Nieuwsblad kopt: ‘Ik schrijf hier nog vier romans en keer dan terug naar Iran.’ Kader Abdolah zal dan tegen de tachtig lopen. In het bijgaande artikel wordt niet nader ingegaan op de belofte die Kader Abdolah het publiek deed.
Abdolah werd in 1988 als politiek vluchteling toegelaten in Nederland en maakte een grote carrière door in de Nederlandse letteren, culminerend in het schrijven van het Boekenweekgeschenk De kraai in 2011. Toch is er de laatste jaren ook veel kritiek op Abdolah. Zijn stijl blijft wel erg veel hangen in zinnen die lijken op zijn grootste literaire voorbeelden: Jip en Janneke; bij optredens geeft hij steeds hetzelfde riedeltje (pathetisch weggooien van papieren, praten over Hollandse vrouwen op de fiets, Jip en Janneke) en het accent dat hij zich publiekelijk aanmeet schijnt in het echte leven niet te bestaan. Om zijn literaire leven dat nogal in het slop raakte weer op te vijzelen besloot Abdolah onlangs om van uitgever te wisselen. Hij verruilde De Geus voor Prometheus. Tevergeefs. Zijn eerste roman bij zijn nieuwe uitgevershuis, Papegaai vloog over de IJssel, kon niet op veel enthousiasme rekenen in de pers.
