Tweeënzestig gedichten. Een ontdekkingstocht waarbij humor en sarcasme de boventoon voeren. Alleblas kijkt terug op het naoorlogse katholieke Wateringen en krijgt met een aantal gedichten vat op het schemergebied tussen verbeelding en werkelijkheid. Nauwkeurige observatie en zelfreflectie  vormen de basis voor de bundel. Zijn gedichten zijn door treffend woordgebruik zeer toegankelijk en hebben een prachtig ritme. Hij weet met weinig woorden een fraaie sfeer neer te zetten. Al na enkele gedichten wordt u de bundel ingezogen. Het is verrukkelijke poëzie over het gewone leven, echte liefde, dromen en niet alledaagse voorstellingen.

Het in deze bundel opgenomen gedicht “Avondlicht” leverde bij de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd van 2014 een tophonderd klassering op (Liegen op een hoger plan, De 100 beste gedichten uit de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd 2014, Uitgeverij Van Gennep, Amsterdam, 2015, ISBN (binnenkort bekend)

Avondlicht

Witte veren aan een strakke hemel
waaieren uit mijn bruid haar huid
Zesenzestig jaar ik zeg: belegen enigszins
 
Niet eerder onbevangen uitgesproken
Ze zegt: dit jaar snel oud geworden en
negentienhonderdnegenenzestig
had voor zijn doen een zachte winter
 
Misschien de lichtinval, ze draait
het hoofd wat schuin opzij omlaag
De schaduwzijde beidt de tijd
de zonzijde beschrijft de afgelegde weg
 
We wachten zwijgend
op het helend avondlicht dat
stemmig op de huid gestreken wordt

© Joop Alleblas 2015