In Oud zeer & erger, Meeders eerste dichtbundel, is een romantisch verlangen naar het onbereikbare herkenbaar. Ernst, relativering en humor wisselen elkaar daarbij af. Hoofdthema is de ontoerei-kendheid van het menselijk handelen.

Deze tekortkoming is waar te nemen op het gebied van de intermenselijke verhoudingen, of het nu gaat om het vraagstuk van oorlog en vrede, het spanningsveld tussen individu en samenleving of het aangaan en in stand houden van (liefdes)relaties.

De constatering hiervan doet pijn en om die pijn te bestrijden, wordt het wapen van de relativering en dat van de humor gehanteerd. Deze beide werken zoals de dichter zelf zegt ‘als aspirine’.