CONVERSIE
Een jeugdspeler, keurig gestoken in zijn clubtenue, komt hijgend aanrennen met de tee en een bidon. Eerst even wat drinken nu, ademhaling regelen en het hoofd rustig maken.
Verdomme … het moet nu echt raak zijn, dan staan we een punt voor en met, hooguit nog een paar minuten te spelen is de winst waarschijnlijk binnen.
Langs de lijn is alles stil nu en ook de supporters van de tegenpartij knijpen zenuwachtig in hun plastic bekers bier. Nu de tee goed neerzetten, goed vlak en recht wat onevenwichtigheden wegstrijken … De bal plaatsen in de tee, goeie schuinte en gericht op de witte palen die twee punten kunnen opleveren… Wat grassprietjes plukken, opwerpen… kijken wat de wind doet.
Nu overeind komen, de aanloop uitpassen.. diep ademhalen, kijken naar de palen.. de richting en de afstand in me opnemen.. visualiseren. In mezelf zien welke baan de bal moet nemen, hoogte en richting, snelheid..
Op training gaan het vanaf deze positie negen van de tien keer goed, maar ja… in de eerste helft ging die penaltykick op ongeveer dezelfde positie toch mis… was toch wel afgeleid toen ik Joyce langs de kant zag…
Mag nu niet gebeuren, zie het arrogante gezicht van Gerard al voor me, straks in het clubhuis als we verliezen… Concentreren nu…visualiseren.. de bal op het goede punt raken, iets onder het midden voor de juiste hoogte… de wreef in de goede hoek… even wachten tot die wolk voor de zon trekt, zie dan iets beter.
Nu de aanloop starten, hun openside flanker staat klaar om op te lopen… als ik het goed doe is hij kansloos… daar ga ik … de flanker sprint op mij af met beide armen hoog geheven… haal uit met mijn voet en raak de bal nuuuuu…
Cheers gozer… proficiat… ja weet het je moet het wel ff doen natuurlijk. Heb nog een schietgebedje omhoog gezonden dat je zou missen. Maar het is wat het is en gaan wij dus maar een klasje lager spelen volgen seizoen. Weet zelf nog niet wat ik ga doen… misschien wel een goed moment om te stoppen en voortaan een beetje bij de veteranen te ballen voor de lol…
© Nico van de Wetering
